De paddenstoelen waren er ook volop. Het gezaagde hout lag als een kunstwerk uitgestald.

De heide stond in bloei en gaf een paarse gloed over het gebied. U kent ook wel het lied: “Op de grote stille heide”. Daar moest ik toch wel even aan denken. Nou, de schapen met de herder zijn we niet tegengekomen. Wel vele bordjes met omleidingen en verboden toegang. Ja, het is de bronsttijd.

Dat zullen we na die ijsman op de open vlakte nog wel te zien krijgen.

Jammer, dat er geen drinkpunten zijn in dit mooie natuurgebied. Dan maar een ijsje eten op het rustpunt en dat deden veel mensen met ons.

Ondanks dat er heel veel meer mensen bedacht hadden om de natuur in te trekken, was het mooi en rustig.

Tot we een vreemde gewaarwording tegenkwamen. Veel auto’s aan de rand van de weg. Wat doen ze, was onze eerste vraag. Natuurlijk, wachten op de herten…. De ruimte in het bos en op de heide is nu helemaal voor de dieren vrij gemaakt, dus zij kunnen hun eigen gang gaan.

Wij dachten dat het wel een beetje vroeg zou zijn om herten te spotten, maar jawel, we hoorden ze balken. We hebben gewacht tot het eerste hert met zijn grote gewei, zijn liefdesklanken liet horen.

Jawel, op deze mooie zondagmiddag gaven zij voor ons hun concert!

Geweldig, om dit mee te mogen maken.